Wszelkie roszczenia o charakterze majątkowym ulegają przedawnieniu. Dotyczy to również roszczeń związanych z umowami kredytowymi w CHF. W tym ostatnim przypadku termin przedawnienia wynosi lat 10 i dotyczy głównie kredytów indeksowanych kursem waluty obcej, a więc kredytów udzielonych w PLN, gdzie zarówno kwota kredytu, jak i wysokość poszczególnych rat przeliczana była na walutę obcą (najczęściej CHF). W przypadku bowiem tego typu kredytów istnieje możliwość wysuwania przeciwko bankowi roszczeń o stricte finansowym charakterze.
Klauzule przeliczające z PLN na CHF zarówno kwotę udzielonego kredytu, jak i kwotę poszczególnych rat, w ocenie Kancelarii są niezgodne z prawem. W konsekwencji oznacza to, że kredyt od początku winien być traktowany jak udzielony w PLN i w takiej walucie powinien być spłacany, z zachowaniem oprocentowania wynikającego z umowy. Skutkiem powyższego jest możliwość domagania się od banku zwrotu nadpłaconej kwoty. Bez zastosowania klauzuli indeksacyjnej wysokość poszczególnych rat winna być znacznie niższa. Niższa winna być również kwota pozostałego do spłaty kredytu. Kwota nadpłaty jest w każdym przypadku inna i zależy od wielu czynników, w tym między innymi okresu spłaty kredytu, oprocentowania, kursu waluty obcej z chwili zaciągnięcia kredytu, spreadu stosowanego przez bank oraz wartości udzielonego kredytu. Kwota ta wymaga indywidualnego wyliczenia w oparciu o skomplikowany rachunek matematyczny. Dotychczasowa praktyka Kancelarii pokazuje jednak, iż w typowym przypadku kwota nadpłaty stanowi ok.10-15 % kwoty udzielonego kredytu.
Oczywiście nie jest tak, iż po upływie lat 10 od zawarcia umowy wszelkie roszczenia ulegają przedawnieniu. Jako, że dochodzimy roszczeń związanych z poszczególnymi płatnościami dokonanymi na rzecz banku, termin przedawnienia biegnie odrębnie dla każdej dokonanej płatności.
Warto jednak podąć działania mające na celu przerwanie biegu terminu przedawnienia i w dalszym etapie dochodzić roszczeń względem banku.