W dniu 23 stycznia 2025 r. TSUE (C -677/23) wydał niezwykle ważny wyrok dla kredytobiorców walczących o sankcje kredytu darmowego.
TSUE wskazał, iż:
1) Artykuł 10 ust. 2 lit. c) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę Rady 87/102/EWG, zmienionej dyrektywą Komisji 2011/90/UE z dnia 14 listopada 2011 r., należy interpretować w ten sposób, że umowa o kredyt nie musi bezwzględnie wskazywać w sposób wyraźny okresu jej obowiązywania, o ile warunki tej umowy pozwalają konsumentowi na ustalenie tego okresu bez trudności i z pewnością.
2) Artykuł 10 ust. 2 lit. g) dyrektywy 2008/48, zmienionej dyrektywą 2011/90 należy interpretować w ten sposób, że założenia przyjęte do obliczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania (RRSO) muszą być wyraźnie wskazane w umowie o kredyt i nie wystarczy w tym względzie, aby konsument mógł je sam zidentyfikować, analizując warunki tej umowy.”
Wyrok TSUE ma ogromne znaczenie dla polskiego rynku kredytowego, ponieważ jasno określa obowiązki banków i instytucji finansowych w zakresie informacji o RRSO. W przypadku, gdy kredytodawca nie przedstawi pełnych i precyzyjnych informacji o podstawach obliczenia RRSO, konsument może domagać się zwolnienia z obowiązku spłaty odsetek i opłat, spłacając jedynie kapitał.
Wyrok ten będzie miał ogromne znaczenie w rozstrzyganiu sporów dotyczących skorzystania przez konsumentów z sankcji kredytu darmowego.