Na gorąco po wysłuchaniu dzisiejszej transmisji Sądu Najwyższego w sprawie III CZP 6/21:
- Sąd wypowiedział się jedynie w zakresie części zagadnień przedstawionych przez Rzecznika Finansowego,
- Sąd podtrzymał stanowisko wyrażone uprzednio w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 2021 r. w sprawie III CZP 11/20 tj. potwierdził, iż w przypadku rozliczenia stron nieważnej umowy kredytowej obowiązuje zasada tzw. 2 kondykcji, co oznacza, że wzajemne roszczenia restytutywne stron tj. roszczenie banku o zwrot wypłaconego kapitału, jak i roszczenie kredytobiorcy o zwrot wpłaconych na podstawie nieważnej umowy kwot stanowią niezależne od siebie roszczenia i uwzględnienie roszczenia kredytobiorcy o zwrot wpłaconych kwot nie może być oceniane w kontekście tego, czy doszło już do zwrotu kwoty udzielonego kredytu,
- Sąd wskazał, iż bieg terminu przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwoty wypłaconego kredytu rozpoczyna bieg od momentu definitywnego uznania umowy za bezskuteczną, gdyż wcześniej bank nie ma prawnej możliwości żądania zwrotu spełnionego świadczenia; w przypadku zaś roszczeń konsumenta bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się z chwilą w której konsument dowiedział się, lub przy zachowaniu należytej staranności mógł powziąć wiedzę o niezgodności z prawem zapisów zawartej przez niego umowy.
Więcej na ten temat po opublikowaniu przez Sąd Najwyższy pisemnego uzasadnienia.
Autor: Aneta Zaleska – radca prawny